WŁAŚCIWOŚCI CYNAMONU

          Cynamon jest jedną z najbardziej znanych i najdłużej stosowanych przypraw. Znany był już w starożytnej Grecji, Rzymie czy Egipcie, używali go także Hindusi i Chińczycy. Cynamon doceniany był nie tylko za unikalne walory smakowe, ale także za właściwości prozdrowotne, nazywano go bowiem „pokarmem bogów”. Stosowany był jako remedium w przypadku problemów trawiennych, nudności, braku apetytu, wychłodzenia, osłabienia odporności a nawet jako środek łagodzący bóle menstruacyjne.

PAMIĘTAJ

Cynamon dodaje się do potraw na krótko przed ich podaniem – pod wpływem gotowania przyprawa ta gorzknieje!

          Cynamon pozyskiwany jest z kory cynamonowca (Cinnamomum). Jest to wiecznie zielone drzewo lub krzew należące do rodzint wawrzynowatych (Lauraceae). Najpopularniejsze gatunki to: cynamonowiec cejloński (Cinnamomum zeylanicum), cynamonowiec chiński (Cinnamomum cassia, syn. C. aromaticum), cynamonowiec kamforowy (Cinnamomum camphora). Cynamonowiec cejloński pochodzi
z Cejlonu, ale najczęściej uprawia się go w południowo-wschodniej Azji, na Antylach, w Ameryce Południowej i krajach strefy tropikalnej. Cynamonowiec chiński hodowany jest w południowych Chinach, Birmie i Wietnamie. Cynamonowiec kamforowy natomiast występuje dodatkowo na obszarze Afryki Wchodniej, w Japonii, Tajlandii, Tajwanie, na Półwyspie Koreańskim.

CIEKAWOSTKA

W Indiach kora cynamonu wykorzystywana jest w całości. W celu uwolnienia aromatu poddaje się ją smażeniu.

          W farmacji stosuje się korę cynamonowca cejlońskiego oraz olejek z niego pozyskany. Zawiera on bardzo dużą ilość aldehydu cynamonowego – jedną z najcenniejszych substancji bioaktywnych pochodzących z cynamonu. Z liści cynamonowca cejlońskiego pozyskiwany jest natomiast olejek, który głównie zawiera eugenol. Jest to substancja o właściwościach antyseptycznych, jednak z uwagi na wysoko toksyczne działanie jego wykorzystanie jest ograniczone.

Cynamon może być stosowany:

• Przy dolegliwościach ze strony przewodu pokarmowego – braku łaknienia, wzdęciach, skurczach żołądka, zgadze, wrzodach, biegunkach. Pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci, a także zwiększa wchłanianie składników odżywczych (jednak cynamonu nie powinny stosować osoby chorujące na kamicę wątrobową i zaburzenia funkcjonowania pęcherzyka żółciowego).
• Jako antyseptyk – olejek z liści cynamonowca posiada antyseptyczne i znieczulające właściwości. Wykorzystywany jest w dentystyce.
• Przy przeziębieniach, grypie, zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych.
• We wspomaganiu leczenia cukrzycy – cynamon normalizuje poziom glukozy we krwi oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy typu II (np. retinopatii, nefropatii, makroangiopatii).
• We wspomaganiu leczenia chorób nowotworowych – w ostatnim czasie pojawiają się prace wskazujące na przeciwnowotworowe właściwości cynamonu i jego ekstraktów względem komórek raka jelita grubego, szyjki macicy, piersi, płuca, jajnika, a nawet białaczek i czerniaka.
• W prewencji i leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego. Wykazano, że cynamon ma właściwości obniżające ciśnienie krwi, normalizujące poziom glukozy, a także cholesterolu całkowitego i frakcji cholesterolu HDL i LDL.
• Jako środek o właściwościach przeciwzapalnych.
• W leczeniu choroby Alzheimera (właściwość cynamonu w tym kontekście jest na razie rozważana).

WAŻNE

Spożywanie cynamonu przez kobiety w ciąży jest niewskazane z uwagi na ryzyko poronienia.

 Jakie jest Wasze ulubione zastosowanie cynamonu? Podzielcie się z nami w komentarzach :)

Źródło: Kaławaj K, Lemieszek MK. Prozdrowotne właściwości cynamonu. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2015, Tom 21, Nr 3, 328-331.